Film: "My sister's keeper"

Dag lezer(s)

Foto 1. My sister's keeper

Vandaag ga ik jullie vertellen over een film die ik onlangs heb bekeken "My sister's keeper". De film gaat over Kate die al van kleins af aan op en af getroffen werd door kanker. Ze had een donor nodig, maar haar broer Jesse was geen match noch haar ouders. Daarom is Anna geboren als donor voor haar grote zus Kate. Mama Sara en papa Brian blijven vechten samen met Kate, tot ze op een dag worden aangeklaagd door Anna. Anna wilt geen donor meer zijn.

Om mijn ervaring met jullie te delen over de film gebruik ik een een sjabloon: verwerking van een film.

Eigen mening in 3 kernwoorden
Inspirerende aangrijpende film

Is wat in de film aan bod komt herkenbaar voor jou?

Herkenbaar:

• Ik herken de situatie van Jesse. Hij is er altijd, maar niemand merkt hem op. Net alsof hij niet belangrijk is.
• De goede band tussen Kate en Anna is zoals mijn band op die leeftijd met mijn zus.
• Het gevoel van onmacht toen iemand in mijn gezin kanker had.
• Toen Kate te horen kreeg dat Taylor gestorven was, moest ik terugdenken aan hoe ik mij voelde, toen ik te horen kreeg dat mijn meme gestorven was.

Niet-herkenbaar:

• De band tussen de ouders en Kate. Zo'n hechte band!
• De moed van Kate en de manier waarop ze haar ziekte draagt. Ongelofelijk!

Beschrijf drie scènes uit de film zo duidelijk mogelijk en noteer per scène welke gevoelens voor jou de overhand hadden.

Beschrijving scène 1:

Foto 2. Kate in bed

Kate ligt in bed, Anna zit aan haar voeteinde en papa ligt naast haar en probeert haar eruit te krijgen. Mama spreekt haar streng toe, dat ze toch echt eens het bed uit moet en papa probeert haar te overtuigen door te vertellen dat het mooi weer is buiten. Dan komt Kate recht en zegt al wenend dat ze ziek, moe en lelijk is en of ze dit niet kunnen begrijpen. Mama zegt dan dat zo wel goed is en verdwijnt in de badkamer, waarop papa zijn dochter troost. Zowel vader als dochter schrikken wanneer ze plots het geluid van een scheermachine uit de badkamer horen komen. Mama was haar lange haren aan het afscheren. Nu had ze net zoals Kate geen haar meer.


Gevoelens bij scène 1:

• Empathie
• Verbaasd
• Tweestrijd

Ik voel mee met Kate en heb onmiddellijk iets van blijf maar liggen, als jij dat wilt. Tegelijkertijd voel je wel aan dat de ouders gelijk hebben. Ze moet uit dat bed om niet weg te zakken in een depressie. Ik was heel verbaasd toen ik zag dat de mama haar haren aan het afscheren was.


Beschrijving scène 2:

Foto 3. Taylor zorgt voor Kate

Taylor komt het ziekenhuis binnen en begroet Sara en Kate. Kate ondergaat op die moment chemo. Hij wedt met haar dat ze tot het einde van de chemobeurt vandaag geraakt zonder over te geven. Kate is kortaf en reageert dat hij misselijkmakend is, terwijl ze haar tegen hem legt. Dan vraagt ze hem of hij niet beter ergens anders zou zijn, waarop hij antwoordt dat hij nergens anders wilt zijn. Ze zegt dat ze hem wilt sparen, maar dan moet ze plots overgeven. Taylor pakt een kom en houdt haar haren vast tot ze klaar is. Daarna zet hij de kom weg en geeft haar zakdoekjes. Zij verontschuldigt zich, maar hij vindt het niet erg en geeft haar water. Dan geeft hij haar kauwgum omdat dat helpt en vleit ze haar in zijn armen neer. Hij zegt dat ze de weddenschap is verloren, waarop zij antwoord ik heb geen geld, ik zal je betalen in seksuele handelingen. Hij moet lachen en zegt sarcastisch dat is leuk, laten we het aan je mama vragen. Mama reageert dat ze het maar beter niet zouden doen want anders... Daarna knuffelen ze en vraagt Taylor of Kate met hem naar het ziekenhuisbal wilt gaan.

Gevoelens bij scène 2:

• Verdriet
• Blijdschap
• Vertederd

Ik vond het lastig om zien dat Kate daar lag en chemo kreeg. Het maakte mij verdrietig, dat zo een jong meisje al moet vechten tegen zo'n zware ziekte. Het vertederde mij en maakte mij zo blij om te zien hoe lief Taylor was voor haar. Hij steunde haar terwijl zij hem wegduwde en dat is zo mooi om te zien.


Beschrijving scène 3:

Foto 4. Brian, Sara en Kate

Jesse en Anna zijn de meeuwen eten aan het geven, net waar de golven het strand raken. Papa en Kate zitten op een afstand, op een denkentje te kijken naar hun, met een glimlach op hun gezicht. Kate geniet van de zon op haar gezicht. Papa geniet ervan dat Kate blij is op dit moment. Mama Sara en de tante van kate komen aangereden. Mama Sara wandelt naar Kate en papa Brian en je ziet haar gezicht veranderen. Wanneer ze aankomt kust ze papa Brian (zij hadden de scène hiervoor ruzie, mama Sara wou niet dat kate naar het strand ging, uit angst dat ze daardoor dood ging gaan), waarop Kate blij in haar handen klapt. Ondertussen zijn Jesse en Anna met hun tante aan het spelen. Kate ligt in een dekentje in de armen van mama Sara. Daarop stapt Kate naar de zee toe, met de zon op haar gezicht.

Gevoelens bij scène 3:

• Gelukkig
• Verdrietig
• Bang
• Kwaad

Het was een hele emotionele scène waarbij ik verschillende gevoelens had. Enerzijds was ik kwaad als mama Sara ten tonele verscheen, want ik dacht dat ze het mooie tafereel in de war ging sturen. Ik was bang en en verdrietig omdat je ziet hoe ziek ze is en dat het niet lang meer gaat duren, dat ze echt geniet van de laatste momenten. Anderzijds gelukkig omdat iedereen zich goed voelde, iedereen was blij en zich aan het amuseren. Het was zo een mooi beeld en zo tegenstrijdig met de rest van de film. Het was de enigste keer dat iedereen oprecht gelukkig was.


Op welke manier hebben de drie scènes die je hierboven vermeldde, met je eigen levenservaring/levensvisie te maken?
Alles draait rond liefde in deze scènes. Wat ikzelf heel belangrijk vind. Zonder liefde in je leven, leef je niet. Je hebt mensen rondom je nodig, die om je geven en van je houden. Alleen zo kan je de kracht vinden om verder te gaan in het leven! In de eerste scène scheert mama Sara haar haren af uit liefde voor haar dochter Kate. In de hoop dat Kate zich dan niet meer lelijk zou voelen of eenzaam. In de tweede scène zorgt Taylor voor Kate, ook dit is uit liefde voor haar. Hij houdt haar haren vast wanneer ze moet overgeven en steunt haar de hele tijd. In de derde scène is iedereen gelukkig. Mama Sara zet haar eigen gevoelens opzij en geniet van het moment. Dit moet heel moeilijk geweest zijn, maar dat is moederliefde zeker?!


Wat wil de regisseur van de film ons duidelijk maken? Wat is volgens jou de boodschap die door de film wordt overgebracht?
Ik heb het idee dat hij wilt laten weten, dat iedereen recht heeft om te beslissen wat ze willen doen of dit nu vechten of doodgaan is. Het is heel moeilijk voor de omgeving om los te laten, om te begrijpen dat iemand op moegestreden is. Het leven van alle gezinsleden draait alleen nog rond de ziekte. Er wordt niet meer naar het groter geheel gekeken of naar iedereen als individu. Hij neemt ook het deeltje in de film op dat je als gezond kind ook recht hebt om te beslissen over je eigen lichaam, of je al dan niet donor wilt zijn voor je zieke zus.


Wat zijn de gelijkenissen en de verschillen tussen jouw visie en die van de filmmaker op het vlak van de behandelde thema's?

Gelijkenissen:
Iedereen heeft het recht om te beslissen of ze willen sterven of vechten, ook kinderen.
Een ziekte zoals kanker treft niet alleen de persoon, maar het hele gezin. Heel het gezin heeft pijn en dan worden de beslissingen zwaarder. Al de aandacht gaat naar één persoon en de anderen worden vergeten. De mama van Kate heeft een hele zware taak. Als mama wil je dat je kind leeft en gelukkig is en daarvoor wil je alles doen, koste wat het kost. Dat neemt Kate haar mama heel serieus. Ze gaat ervoor en laat niemand haar in de weg staan.
Het is een zwaar thema dat een gezin kan versterken of breken en ik vind het heel mooi dat hij heeft aangetoond dat de situatie hen sterker heeft gemaakt als gezin.


Verschillen:
Jesse wordt in de film vaak vergeten. Er wordt naar mijn gevoel te weinig naar hem gekeken in de film, door de filmmakers. Ik zou ook denken dat hij kwaad zou moeten zijn op zijn zieke zus, maar ondanks alles blijft hij vrolijk bij zijn zussen. Onbegrijpelijk! Zijn gevoelens over de situatie mochten voor mij iets duidelijker zijn. Hij is degene die moet kijken naar de situatie, ze moet ondergaan en lijdzaam toezien hoe hij zijn zus niet kan helpen en zijn ouders hem over het hoofd zien. Misschien was dat wel de bedoeling om mij kwaad te krijgen omdat hij niet geholpen werd – dat is gelukt-, maar ik zou hem liever zelf meer om aandacht horen schreeuwen. Hij verdiende aandacht, die jarenlang alleen naar Kate en Anna ging. Hij had ook recht op een deel van die aandacht!


Brief
Hieronder kan je een brief aan een vriendin vinden, waarin ik deze film aanbeveel.

Beste Anne,

Een tijdje geleden vertelde ik jou toch, dat ik een film moest zien voor RZL. Wel vandaag was de dag. Ik koos voor ‘My sister’s keeper’ van Nick Cassavetes.  Bij het kiezen van de film was ik er van overtuigd dat het een boeiende film ging worden. Wist ik veel, dat deze film zo diepgaand was en mij zo zou ontroeren. Natuurlijk, wanneer je kiest voor een film over iemand die lijdt of in dit geval een heel gezin dat lijdt, dan kan je wel wat emoties verwachten. Ik weet dat je nu al zit te lachen omdat je het beeld zo voor je kan halen, ik voor de televisie met mijn doos zakdoeken. Het is waar. Ik moet toegeven, dat je gelijk hebt. De doos is leeg…

Nu ben je waarschijnlijk heel benieuwd over wat deze film juist gaat. Het gaat over een meisje Kate die al heel jong leukemie krijgt. Ze heeft een donor nodig om te overleven. Haar ouders en haar broer zijn geen match en de kans dat ze buiten de familie een geschikte donor vinden is zeer klein. Daarom kwamen ze met de oplossing. We zorgen voor een zusje voor Kate en Jesse, zodat Kate een geschikte donor heeft. Het lukte en Kate overwon haar kanker, maar jammer genoeg was die er snel terug. Zo heeft Anna al haar hele jonge leven doorgebracht, met operaties, naalden in haar lijf, complicaties,… Ze is het beu en stapt naar een bekende advocaat om beslissingrecht te krijgen over haar eigen lichaam. Ondertussen zakt Kate verder weg. Ze heeft dringend een donornier nodig, anders gaat ze dood. De papa en de mama van Kate, maken dan ook ruzie omwille van Anna en Kate. Ik hoor het je je al afvragen en waar is de broer gebleven. Die wordt heel vaak vergeten in de film. Jesse is dan ook niet nodig in deze kwestie van leven en dood. Het gaat niet over hem en hij kan het niet helpen, dus aandacht is niet nodig. Althans zo komt het over. Uiteindelijk komt in de rechtbank de waarheid aan het licht. Nieuwsgierig wat de waarheid is? Kijken is de boodschap!

Ik denk dat mijn visie met die van de maker van de film grotendeels wel overeenkomt. Ik snap wat hij wilt zeggen met de film en daarom komt het ook zo hard binnen, denk ik. Het is heel lastig en zwaar voor een gezin om dit mee te maken. Iedereen gaat ook anders om met lijden.  Mama Sara, papa en Kate vechten tegen de ziekte zo hard ze kunnen. Anna kan niet meer en wil geen donor meer zijn, dus eigenlijk is ze moegestreden en Jesse, die zit ergens buiten de strijd. Hij strijdt mee, maar het wordt niet opgemerkt. Dat is ook hetgene wat bij mij een beetje botst met de filmmaker. Jesse wordt heel af en toe getoond, onbelangrijk. Ik zou hem meer naar voren willen hebben, hem ook eens echt kwaad laten zijn om de situatie. Hij is degene die moet kijken naar de situatie, ze moet ondergaan en lijdzaam toezien hoe hij zijn zus niet kan helpen en zijn ouders hem over het hoofd zien. Misschien was dat wel de bedoeling om mij kwaad te krijgen omdat hij niet geholpen werd – dat is gelukt-, maar ik zou hem liever zelf meer om aandacht horen schreeuwen. Hij verdiende aandacht, die jarenlang alleen naar Kate en Anna ging. Hij had ook recht op een deel van die aandacht.

Voor je denkt dat er geen gelukkig momenten zijn in deze film, wil ik je over een van mijn favoriete scènes vertellen. Kate wou graag naar de zee en de dokter was akkoord. Papa nam haar mee, pikte Jesse en Anna op en ging langs huis achter spullen. Thuis aangekomen vroeg mama Sara zich af wat ze gingen doen, tot ze Kate zag. Ze flipte en ze maakten zo hard ruzie dat ze dreigden om te scheiden. Papa vertrok toch met de kinderen en eenmaal aangekomen op het strand, was alles rustig. Het weer was mooi en Kate en papa zaten te genieten op een dekentje, terwijl Jesse en Anna ravotten op het strand. Wat later kwam mama Sara aangereden met de tante van Kate. Ze was eerst precies nog wat boos, maar tegen dat ze bij Kate was, kuste ze de papa en zaten ze samen op het dekentje te genieten. Uiteindelijk waren ze op die moment allemaal gelukkig en aan het genieten van een mooi moment samen. Iets wat zeldzaam is, niet alleen in hun situatie, maar in deze tijd. Gewoon gelukkig zijn, met hoe alles is, gewoon voor even. Alleen dat al, was genoeg om mijn tranen terug boven te laten komen. Een mooi moment van gezinsgeluk!

Ik zei het al hierboven, kijk eens naar de film. Het is een echte aanrader, wel een emotioneel zwaar beladen film. Ik denk mede met dat jij kindjes hebt, deze film nog harder aan zal komen. Jij weet wat de zorgen zijn en je kan u dat zeker inbeelden hoe de mama van Kate haar voelt. Al kan niemand natuurlijk weten hoe het voelt tot je in zo’n situatie terechtkomt. In een van de scènes zegt Kate dat ze zich niet goed voelt en dat ze niet mooi is zonder haar. Daarop reageert mama Sara redelijk hard dat ze uit bed moet en eerst dacht ik van wat een beul, heeft die nu geen hart. Wat er daarna gebeurde schrok ik enorm van. Mama Sara scheerde haar hoofd kaal, zodat Kate niet meer alleen was en zich niet meer hoefde te schamen of wat het dan ook was, waarover ze zich slecht voelde. Dat was zo een wow-momentje. Voor mij was dit een onverwachte gebeurtenis. De liefde van een mama, oneindig groot…

Over liefde gesproken Kate is een jongen tegengekomen in het ziekenhuis. Zijn naam is Taylor. Een mooie jongen die aan kanker leed. Ze gingen samen op date, hij maakte haar aan het lachen, eindelijk kon ze de dingen doen die elk meisje van haar leeftijd deed. Toen ze zelf chemo kreeg, was hij er voor haar te steunen. Ze duwde hem weg, maar hij bleef. Hij hield zelfs haar haren vast toen ze moest overgeven. Haar rots in de branding. Een beetje zoals liefde hoort te zijn zeker, altijd en elk moment elkaar steunen. Ik werd er helemaal gelukkig van! Het is niet iedereen gegeven zo’n liefde, maar wij zijn toch bij de gelukkigen met onze ventjes! Laat ze dit niet lezen of ze krijgen nog een dikke nek. Nee, we hebben het echt getroffen. Daarom dat ik zo blij en ontroerd was denk ik, toen zij dat ook gevonden had.

Zo ik denk, dat je nu wel al onderweg bent naar de winkel om de film te kopen of te huren. Het is ook zo een fantastische film. Je moet hem gezien hebben. Hij doet je ogen opengaan en laat je alles weer eens op een andere manier bekijken. Zoveel kanten van een verhaal dat je in een film kan ontdekken. Als je hem graag eens samen bekijkt, laat je het mij maar weten. Ik kijk hem met plezier nog een keer, vergeet alleen niet dat jij dan voor de zakdoeken zorgt. Minstens twee dozen elk! Ik hoop dat je er evenveel plezier aan beleeft als ik. Ik hoor je snel!

Groetjes Droima

Groetjes Droima


Bronnen:

Foto 1. My sister's keeper. Geraadpleegd via https://subscene.com/subtitles/my-sisters-keeper

Foto 2. Kate in bed. Geraadpleegd via http://www.pinsdaddy.com/

Foto 3.Taylor zorgt voor Kate. Geraadpleegd via http://www.fanpop.com/clubs/my-sisters-keeper/images/22868939/title/sisters-keeper-2009-screencap

Foto 4. Brian, Sara en Kate. Geraadpleegd via https://pierceall-modernliterature.wikispaces.com/Mitchell%2C+Taylor